GR:
Μια μυστική εξομολόγηση της πρωτοπόρου φεμινίστριας σκηνοθέτριας Αντουανέττας Αγγελίδη στην κόρη της, Ρέα Βαλντέν, και στον κόσμο. Η ταινία είναι αυτοαποκάλυψη της Αγγελίδη, αλλά και περφόρμανς και αυτοσκηνοθεσία. Και διαθήκη. Ένας προσωπικός λόγος για την τέχνη και τη ζωή, για τον βιασμό και την τύφλωση, αλλά και για την ανθρώπινη αλληλεγγύη και την απελευθερωτική εμπειρία του να βλέπεις τον κόσμο από την αρχή. Ακόμα, αποτελεί ένα κινηματογραφικό δοκίμιο για το βλέμμα της, που γνέφει προς τις ίδιες της τις κινηματογραφικές τεχνικές. Γυρισμένη χωρίς συνεργείο, σε ένα μόνο δωμάτιο, στη διάρκεια της καραντίνας, είναι μια ταινία για τον εσωτερικό κόσμο, τον μυστικό τόπο όπου βρίσκεις το Άλλο.
ENG:
An intimate confession of the Greek feminist avant-garde director Antoinetta Angelidi to her daughter Rea Walldén, and the world. This film is Angelidi’s self-revelation, but also performance and self-direction. Her testament. An intimate speech about art and life, rape and blindness, but also about human solidarity and the liberating experience of seeing the world anew. It is also a film essay on her gaze, nodding to her filmmaking techniques. It was shot without a crew, in the confinement of a single room in Athens, during the lock-down. It is about our inner space, at the most secret place of which one finds the Other.
English