GR:
Το προσωπικό αυτό ντοκιμαντέρ του Φαράζ Φεσαράκι αποτελείται κυρίως από καταγραφές webcam των συνομιλιών μέσω Skype με τους γονείς του στο Ισφαχάν και περιστασιακά με έναν φίλο του. Η ταινία διαμορφώνει περίτεχνα μια γνήσια απεικόνιση μιας οικογένειας που χωρίζεται μεν γεωγραφικά, αλλά είναι ενωμένη μέσα από κοινές εμπειρίες και αναμνήσεις. Η κάμερα καταγράφει τα πάντα: από την ασυνήθιστη χιονόπτωση στο Ισφαχάν μέχρι τις ιστορίες από την εποχή που η μητέρα του σκηνοθέτη ήταν φυλακισμένη, αλλά και την επιμονή του πατέρα του να ακούσει τα όνειρα του γιου του από την προηγούμενη νύχτα. Ο Φεσαράκι, αναγνωρισμένος για τη διεύθυνση φωτογραφίας στην ταινία Τι βλέπουμε όταν κοιτάμε τον ουρανό; του Αλεξάντερ Κομπερίτζε, αποδεικνύει τη δημιουργικότητά του ως σκηνοθέτη σε αυτό το συγκινητικό ντοκιμαντέρ, το οποίο έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στην Μπερλινάλε.
ENG:
Faraz Fesharaki’s personal documentary is primarily composed from webcam recordings of Skype conversations with his parents in Isfahan and occasionally with a friend. The film intricately forms a genuine portrayal of a family separated by geography yet deeply intertwined through shared experiences and memories. The webcam witnessed it all: from the unusual snowfall in Isfahan to the stories of his mother’s time in prison, and the father’s insistence on hearing his son’s dreams from the night before. Fesharaki, recognized for his cinematography in Alexander Koberidze’s What Do We See When We Look at the Sky? demonstrates his creativity as a filmmaker in this moving documentary, which had its world premiere at the Berlinale.
English, Ελληνικά