Ένα χειμωνιάτικο βράδυ, μια γυναίκα, η Πίλαρ, δραπετεύει από το σπίτι της. Μαζί της παίρνει ελάχιστα πράγματα και τον γιo της, τον Χουάν. Ο Αντόνιο σύντομα βρίσκει τα ίχνη της. Λέει ότι η Πίλαρ είναι το φως του, ότι του “έδωσε” τα μάτια της και άλλα τέτοια… Σε την διάρκεια της ταινίας, οι χαρακτήρες αγωνίζονται να ξαναγράψουν ένα αυστηρό σύνολο οικογενειακών κανόνων καθορίζοντας ποιος είναι ποιος και ποιος κάνει τι. Βασίζονται σε όλες τις λανθασμένες αντιλήψεις. Όπου λένε “σπίτι” καταλαβαίνουμε “κόλαση”, όπου ακούμε για “αγάπη” υπάρχει πόνος και όταν αυτοί οι κανόνες υπόσχονται “προστασία”, στην πραγματικότητα εννοούν “τρόμο”. Το Te Doy Mis Ojos είναι η ιστορία της Πίλαρ και του Αντόνιο, καθώς και των ανθρώπων γύρω τους: μίας μητέρας που ανέχεται την κατάσταση, μιας αδερφής που δεν καταλαβαίνει και ενός γιού που τα βλέπει όλα αλλά δεν λέει τίποτα. Η πόλη του Τολέδο, με το καλλιτεχνικό της μεγαλείο και την ιστορική και θρησκευτική της σπουδαιότητα, προσθέτει κι αυτή μία άλλη διάσταση σε αυτή την ιστορία για την αγάπη, τον φόβο, τον έλεγχο και την εξουσία.
ENG:
One winter’s night, a woman, Pilar, escapes from her house. With her, she takes just a few things, and her son, Juan. Antonio is soon on her trail. He says Pilar is his sunshine and what’s more, she “gave him” her eyes…Throughout the film, the characters struggle to rewrite a strict set of family norms decreeing who’s who and who does what. They’re based on all the wrong notions. Where it says “home”, read “hell”; where it says, “love”, there is pain; and where those norms promise “protection”, they really mean “terror”. Te Doy Mis Ojos is Pilar and Antonio’s story, but it is also about the people around them: a mother who condones the situation, a sister who does not understand, and a son who sees all but says nothing. The city of Toledo, with its artistic splendour and historical and religious importance, adds yet another dimension to this story about love, fear, control, and power.
Greek