GR:
Η ενότητα “Μερικοί Το Προτιμούν Μικρό” είναι ένας χώρος για ανεξάρτητους σκηνοθέτες που επιλέγουν να εκφράσουν το συλλογισμό τους με πιο περιεκτικό τρόπο. Η φετινή επιλογή εστιάζει στη μνήμη και τη γλώσσα του αρχειακού υλικού, διαπιστώνοντας ότι η εικόνα πρέπει να προσπαθεί συνεχώς να κάνει περισσότερα από ό,τι η γλώσσα. Κάθε ταινία μαρτυρίας είναι μια πράξη μνήμης, όπου η εικόνα καταγράφει ό,τι δεν εκφράζουν οι λέξεις.
Το 1946, 8 μήνες μετά τον ατομικό βομβαρδισμό στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ένα συνεργείο γύρισε ένα ντοκιμαντέρ στην Ιαπωνία. Οι μπομπίνες χαρακτηρίστηκαν άμεσα ως απόρρητες από τις αρχές των Η.Π.Α. Η Μιραμπέλ Φρεβίλ βρήκε την μπομπίνα με το νούμερο “11004” και αποφάσισε να μας αποκαλύψει ό,τι μας απέκρυψε η λογοκρισία. Συνδυάζοντας τεκμηρίωση και μυθοπλασία με εξαιρετικό τρόπο, η “Bella” της Θέλγιας Πετράκη, εξερευνά μια στιγμή στο χρόνο. Μια στιγμή αμέσως μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και ακριβώς πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, όταν όλα άλλαζαν τόσο για τον κόσμο όσο και για τους χαρακτήρες. Στο “Μελάνι Στο Γάλα” του Γκέρνοτ Βίλαντ, η μνήμη της παιδικής ηλικίας δεν είναι πάντα ρεαλιστική, μπορεί να είναι ποιητική ή παράλογη, όπως το μελάνι που χύνεται μέσα στο γάλα. Τα παιδικά σχέδια, τα σχολικά τραύματα και οι εικόνες γυρισμένες σε φιλμ super 8 δημιουργούν έναν πολύπλοκο ιστό παιδικών αναμνήσεων. Ένα προσωπικό ταξίδι στο χρόνο προτείνεται, επίσης, στο “Ένα Φωτεινό, Καλοκαιρινό Ημερολόγιο” του Λέι Λέι, μια ταινία εμπνευσμένη από μία παλιά οικογενειακή φωτογραφία που ενεργοποιεί αναμνήσεις του παρελθόντος και ξεκινά ένα ταξίδι νοσταλγίας και μελαγχολίας. Στο “Ρούμπικον” του Μανουέλ Μούνιοθ, η μουσική μπόσα-νόβα και οι αναμνήσεις μιας γυναίκας που κολύμπησε ώσπου να φτάσει σε μια ανώνυμη ακτή, γίνονται η είσοδος σε μια άγνωστη χώρα της Νότιας Αμερικής. Η ταινία είναι ένα κινηματογραφικό ποίημα αβέβαιων μετακινήσεων στις αναχωρούσες ψυχές των ανθρώπων χωρίς διαβατήριο.Τέλος, το “Στα Βήματά Της” της Αναστασίας Κρατίδη, είναι μια ταινία κοινωνικού ρεαλισμού για την επανόρθωση της σχέσης μιας αποφυλακισμένης μητέρας με τον φυλακισμένο ανήλικο γιο της.
Επιμέλεια, προγραμματισμός: Νίνα Βελιγράδη, Μαρία Κομνηνού - Εισαγωγικό κείμενο: Νίνα Βελιγράδη
ENG:
The “Some Like It Short” section is a space for independent filmmakers that choose a more concise way to express their reasoning. The theme of this year’s selection focuses on memory and archival language, emphasizing that image must constantly struggle to do more than what language does. Each testimonial film is an act of memory, where the image captures what words fail to express.
In 1946, eight months after the atomic bombing on Hiroshima and Nagasaki, a crew shot a documentary in Japan. The reels were instantly classified as top secret by the authorities of North America. Mirabelle Fréville found the reel number “11004” and decided to reveal what censorship hid. Combining documentary and fiction in an extraordinary way, “Bella” by Thelyia Petraki, explores a moment in time. A moment right after the end of the Cold War and right before the fall of the Berlin Wall, when everything was changing for both the world and the characters of the film. In “Ink In Milk” by Gernot Wieland memory doesn’t have a factual nor a linear truth in childhood, it can be poetic or absurd, like ink poured into milk. Children’s drawings, school traumas and super 8 images construct a complex web of childhood memories. A personal journey is also proposed in “A Bright Summer Diary” by Lei Lei, a film inspired by an old family photograph that triggers memories of the past and embarks into a journey of nostalgia and melancholy. In “Rubicón” by Manuel Muñoz, the bossa nova music and the memories of a woman that swam all the way to an unnamed coast, become the entrance into an unknown country in South America. The film is a cinematic poem of uncertain movements in the departing hearts of humans without a passport. Finally, “In Her Steps” by Anastasia Kratidis, is a social realist film referring to the redressing of the relationship between a released mother with her imprisoned minor son.
Curation, programming: Nina Veligradi, Maria Komninos - Introduction: Nina Veligradi
