GR:
Η Ιβόν Ράινερ, έχοντας ήδη αφήσει το αποτύπωμά της στον σύγχρονο χορό, έπειτα από προσωπικές δυσκολίες, αλλά και αντλώντας δύναμη από το γυναικείο κίνημα, εισήλθε δυναμικά στον πειραματικό κινηματογράφο. Στην πρώτη της αυτή ταινία, στις πρόβες μιας παράστασης χορού, ένας άντρας δεν μπορεί να αποφασίσει ανάμεσα σε δύο γυναίκες και τις κάνει και τις δύο να υποφέρουν. Η Ράινερ ενσωματώνει μια παλιότερη χορογραφία της, παρωδεί το είδος του μελοδράματος και τα κλισέ της ερωτικής προδοσίας, και αξιοποιεί εκτενώς εκτός πεδίου ήχους και μεσότιτλους. Η ταινία όμως δείχνει επίσης τη σκληρή εργασία των περφόρμερς. H Μανγκόλτ ακολουθεί επιδέξια τα εν κινήσει σώματα με την κάμερα και φωτίζει τα ταμπλό βιβάν προς το τέλος της ταινίας, τα οποία βασίζονται στη Λούλου από το Κουτί της Πανδώρας (1929) του Παμπστ.
EN:
Choreographer Yvonne Rainer, having already influenced the world of contemporary dance and having survived physical and psychic traumas, but also emboldened by the women’s movement, entered the terrain of experimental cinema. In this film, her first feature, during the preparation of a performance, a man can’t choose between two women and makes them both suffer. Rainer incorporates one of her older choreographies, parodies the genre of melodrama and the clichés of betrayal and makes extensive use of off-screen sounds and intertitles. The film also documents the hard work involved in performing. Mangolte, artfully, with her roving camera arcs across the bodies of dancers and lights the tableaux vivants that refer to Lulu in Pabst’s Pandora’s box (1929). Περισσότερα | More
Ελληνικά