GR:
Στο λυρικό αυτό πορτρέτο μαθητών με συναισθηματικές διαταραχές σε ένα σχολείο του Οούκλαντ, ο Μπρους Μπέιλι προσεγγίζει τη σχολική τάξη με ανοιχτόκαρδη περιέργεια. Η κάμερα παρακολουθεί αβίαστα τις κινήσεις των μαθητών και την ομίχλη. Κάθε νέα οπτική σύνθεση είναι ένα νέο παράθυρο προς τον χώρο του σχολείου. Το ιμπρεσιονιστικό ύφος το ιμπρεσιονιστικό ύφος δείχνει τις επιφοιτήσεις των παιδιών για παιχνίδι και τις ονειροπολήσεις τους. Η ηχητική και μουσική επένδυση με τραγούδι πουλιών και τσέλο ενισχύει την αίσθηση της ηρεμίας. Παρόλο που το ύφος προσομοιάζει με αυτό του κινηματογράφου-αλήθεια, το “Εδώ Είμαι” ρέει σαν ποίημα.
ENG:
Bruce Baillie’s lyrical portrait of an Oakland school for emotionally disturbed children regards the world of the classroom with open curiosity. His camera thrives on the unpredictable movement of students and fog; every new composition is a new window onto the school space. This impressionistic style realizes many small epiphanies of play and private reverie. A soundtrack of bird-song and cello only deepens the quietude. Though filmed in a style akin to cinéma-verité, “Here I Am” flows as a poem.