Οδός Κάστρο | Castro Street

GR:

“Με τα λόγια του Μπρους Μπέιλι, “η ταινία εμπνεύστηκε από ένα μάθημα του Ερίκ Σατί, μια ταινία με τη μορφή ενός δρόμου – η οδός Κάστρο διατρέχει το διυλιστήριο πετρελαίου της Στάνταρτ στο Ρίτσμοντ της Καλιφόρνια… λοκομοτίβες από τη μια μεριά, δεξαμενές, φουγάρα και κτίρια από την άλλη – ο δρόμος και το φιλμ τελειώνουν σε μια εταιρεία κόκκινης ξυλείας. Όλα τα ηχητικά και τα οπτικά στοιχεία από τον δρόμο αναπτύσσονται από την αρχή έως το τέλος του δρόμου, μια μεριά ασπρόμαυρη (δευτερεύουσα) και μια μεριά έγχρωμη – όπως τα αρσενικά και τα θηλυκά στοιχεία”. Το 1992, η ταινία επιλέχθηκε για συντήρηση από το Εθνικό Αποθετήριο Φιλμ της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου των Η.Π.Α., “ως πολιτισμικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική”.”

ENG:

In Bruce Baillie’s words: “Inspired by a lesson from Erik Satie; a film in the form of a street - Castro Street running by the Standard Oil Refinery in Richmond, California … switch engines on one side and refinery tanks, stacks and buildings on the other - the street and film, ending at a red lumber company. All visual and sound elements from the street, progressing from the beginning to the end of the street, one side is black-and-white (secondary), and one side is colour - like male and female elements”. In 1992, the film was selected for preservation in the United States National Film Registry by the Library of Congress as being “culturally, historically, or aesthetically significant”.

Περισσότερα | More