GR:
H Καταρίνα Βασκονσέλος λέει: “Η Μπεατρίζ παντρεύτηκε τον Ενρίκε τη μέρα των 21ων γενεθλίων της. Ο Ενρίκε ήταν αξιωματικός του ναυτικού και έλειπε στη θάλασσα για μεγάλα διαστήματα. Στη ξηρά, η Μπεατρίζ, η οποία είχε μάθει τα πάντα από το πώς στέκουν κατακόρυφα τα φυτά, μερίμνησε πολύ για τις ρίζες των 6 παιδιών τους. Ο μεγαλύτερος γιος, ο Ζασίντο (Υάκινθος), ο πατέρας μου, ονειρεύτηκε ότι μπορεί να γίνει πουλί. Μια μέρα, ξαφνικά, η Μπεατρίζ πέθανε. Η μαμά μου δεν πέθανε ξαφνικά, αλλά πέθανε κι αυτή όταν ήμουν 17 χρονών. Εκείνη την ημέρα, εγώ και ο πατέρας μου βρεθήκαμε ενώπιον της απώλειας των μανάδων μας και η σχέση μας δεν ήταν πια απλώς πατέρα και κόρης”.
ENG:
Catarina Vasconcelos says: “Beatriz married Henrique on the day of her 21st birthday. Henrique, a naval officer, would spend long periods at sea. Ashore, Beatriz, who learned everything from the verticality of plants, took great care of the roots of their six children. The oldest son, Jacinto (Hyacinth), my father, dreamed he could be a bird. One day, suddenly, Beatriz died. My mom didn’t die suddenly, but she too died when I was 17 years-old. On that day, me and my father met in the loss of our mothers and our relationship was no longer just that of father and daughter”.