GR:
Ο Μπορίς Βιάν (1920-1959), ένας από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους των γαλλικών γραμμάτων, υπήρξε λογοτέχνης, μέλος του λογοτεχνικού “Κολεγίου της Παταφυσικής”, μεταφραστής, τζαζ-τρομπετίστας, τραγουδοποιός, κριτικός, ηθοποιός και εφευρέτης. Μετά τον πρόωρο θάνατό του, στα 39, στην εποχή της αμφισβήτησης τη δεκαετία του 1960, η νεολαία άρχισε να παθιάζεται με τα μυθιστορήματα, τα ποιήματα και τα θεατρικά του και να ακούει τα τραγούδια του, όπως το αντιπολεμικό “Le déserteur” [“Ο Λιποτάκτης”]. Στο τραγούδι του “Cinématographe” [“Κινηματογράφος”] δηλώνει τον έρωτά του για την τέχνη του κινηματογράφου, ο οποίος ωστόσο παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ανεκπλήρωτος. Παρότι έγραψε πάνω από 20 σενάρια και έπαιξε πολλούς δεύτερους ρόλους, δεν πρόλαβε να περάσει πίσω από την κάμερα. Στο ημερολόγιό του γράφει: “θα το κάνω, όταν θα είναι το ίδιο εύκολο να γυρίσει κανείς μία ταινία, όσο και να είναι θεατής”. Περισσότερα
EN:
Boris Vian (1920-1959), one of the most important intellectuals of the French Arts, was an author, member of the literary “Collège de ‘Pataphysique”; translator, jazz-trumpeter, songwriter, critic, actor and inventor. After his untimely death at the age of thirty-nine, in an era of dissent of the 1960s, the youth of the time began to show obsession in his novels, poems and theatrical plays—listening to his songs, such as the famous anti-war “Le déserteur” [“The Deserter”]. In his song “Cinématographe” he proclaims his love for the art of cinema, which however, remained largely unfulfilled. Even though he penned more than twenty screenplays and acted in a plethora of supporting roles, he never managed to get behind the camera. In his diary he writes: “I will do it, when it is as easy to make a film, as it is to be a viewer”. More