GR:
Η ταινία “Ο Θάλαμος Προβολής” εξερευνά έναν χώρο φαινομενικά εκτός ορίων στον κινηματογράφο - την εσωτερική εμπειρία του θεατή. Σε ένα χώρο που μοιάζει με εργαστήριο, η Μάια Λεβί, μια νεαρή Αμερικανίδα, παρακολουθεί βίντεο που απεικονίζουν τη ζωή στην πόλη Χεβρώνα της Δυτικής Όχθης, ενώ επί τόπου και ταυτόχρονα εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της γι’ αυτές τις εικόνες. Ενώ υποστηρίζει θερμά το Ισραήλ, οι εικόνες στα βίντεο, οι οποίες διαδίδονται ως επί το πλείστον από τον οργανισμό ανθρώπινων δικαιωμάτων B’Tselem, έρχονται σε αντίθεση με ορισμένες από τις βαθύτερες πεποιθήσεις της Μάια. Ενσυναίσθηση, θυμός, αμηχανία, εγγενείς προκαταλήψεις και καλοπροαίρετη περιέργεια - όλα παίζουν μπροστά στα μάτια μας, καθώς την παρακολουθούμε να παρακολουθεί τις εικόνες που δημιουργούνται από το καθεστώς των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών. Καθώς η Μάια κοιτάει και διαπραγματεύεται τις εικόνες, οι οποίες απειλούν την κοσμοθεωρία της, αναστοχάζεται επίσης τον τρόπο που τις βλέπει. Οι ειλικρινείς και άμεσες αντιδράσεις της αποτελούν μια μοναδική κινηματογραφική μαρτυρία για την ψυχολογία του θεατή στην ψηφιακή εποχή.
ENG:
“The Viewing Booth” explores a space ostensibly off-limits to cinema – the internal experience of the viewer. In a lab-like space, Maia Levy, a young American woman, watches videos portraying life in the West Bank city of Hebron, while verbalizing her thoughts and feelings in real time. An enthusiastic supporter of Israel, the images in the videos, disseminated for the most part by the Human Rights organization B’Tselem, contradict some of Maia’s deep-seated beliefs. Empathy; anger; embarrassment; innate biases and healthy curiosity – all play out before our eyes as we watch her watch the images created by the Occupation. As Maia navigates and negotiates the images, which threaten her worldview, she also reflects on the way she sees them. Her candid and immediate reactions form a one-of-a-kind cinematic testimony to the psychology of the viewer in the digital era.