Ori Jeans

GR:

Το έργο αποτυπώνει την ανάγκη μας να υπάρχουμε ως υποκείμενα που διαμορφώνουν την κοινωνική τους ταυτότητα αλληλεπιδρώντας. Κατά τη διάρκεια της περφόρμανς συνομιλούμε σε τρία επίπεδα. Στο πρώτο διαδραματίζεται η ρεαλιστική σύνδεση μέσω Ζοοm και στο δεύτερο η συμβολική παράλληλη σύνδεση: τα άτομα συμπορεύονται στη δράση με τον τρόπο που επιλέγουν, με την Τώνια να ξεβάφεται και τον Ηλία να βάφεται, και έπειτα ο Ηλίας ντύνεται για να “βγει” ενώ ταυτόχρονα η Τώνια αφαιρεί τα ρούχα της. Στο τρίτο επίπεδο συνομιλίας, οι δυο τους μοιράζονται μια προσωπική αλληλέγγυα στιγμή και επιλέγουν να συνδεθούν συναισθηματικά, να μεταμορφωθούν και να αποκαλυφθούν. Το έργο στέκεται κριτικά απέναντι στα κοινωνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά που δομούν την ανθρώπινη συμπεριφορά βάσει του φύλου. Η παραδοσιακή μουσική επένδυση εμπνευσμένη από τους τόπους καταγωγής των δυο περφόρμερς στερείται του σκοπού για τον οποίο δημιουργήθηκε (γλέντι). Το πατροπαράδοτο “καλαματιανό” και το σύνηθες αλβανικό γαμήλιο άσμα, που φέρουν τόσο την πατριαρχία όσο και την παράδοση, καθώς αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των “σημαντικών” κοινωνικών τελετών (αρραβώνες, γάμοι, βαπτίσεις κ.λπ.), τοποθετούνται σε μια νέα εκτός τόπου και χρόνου τελετή, ανατρέποντας έτσι το σκοπό τους. ”Εμείς” τον ανατρέπουμε – όπως κάνουμε με τις καθημερινές μάχες βάζοντας μπροστά τα σώματά μας, διεκδικώντας με τις κραυγές μας και μετρώντας τις απώλειες των αδελφών μας. Οι δράσεις μας στοχεύουν να πλήξουν ανεπανόρθωτα, την πατριαρχία, την ομοφοβία, τον ρατσισμό, τα στερεότυπα και τις συμπεριφορές που επιβάλλουν τη συμμόρφωση στις αντιλήψεις της αρρενωπότητας ή της θηλυκότητας.

EN:

This work represents our need to exist as subjects who shape their social identity through interaction. It consists of three levels of communication throughout the performance. On one hand, the live connection through Zoom, on the other hand, the symbolic parallel connection: the individuals join hands together in action, each on their own way, Tonia is undoing her make-up and Ilias is doing his, and after a while, Ilias is getting dressed to ‘go out’ while Tonia is taking off her clothes. On the third level of communication they share a personal solidarian moment and choose to be connected emotionally, to be transformed and uncovered. This work acts as a critique to the social and political characteristics that define human behaviour based on gender. The folk music background, inspired by the places of origin of the two performers, lacks the purpose for which it has been created (revel). The traditional dance song ‘kalamatiano’ as well as the analogous albanian nuptial chant, both of which embody patriarchy as much as tradition, since they constitute an integral part of the obsolete ‘important’ societal ceremonies such as engagements, weddings, baptisms etc, are being placed in a new ceremony, out of space and time, thus reverting their intent. We undo this purpose as we do within our everyday battles, putting our bodies forward, claiming our rights with our voices and counting the losses of our sisters. Our actions aim at striking irrevocably at patriarchy, homophobia, racism, stereotypes and behaviours that impose the compliance to the notions of masculinity or femininity.

#stereotypes #traditionalmusic #undoingpatriarchy #againsthomophobia #diy

Ψηφίστε την αγαπημένη σας ταινία | Vote for your favourite movie