GR:
Ύστερα από τη λογοκρισία των πρώτων του ταινιών από το σοβιετικό καθεστώς, ο Ιοσελιάνι δούλεψε για τέσσερις μήνες ως εργάτης σε ένα εργοστάσιο μεταλλουργίας, θέλοντας, όπως έχει πει, να κάνει “μια μεγάλη ταινία”. Τελικά, προτίμησε η εμπειρία του να αποτυπωθεί σε αυτό το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, στο οποίο οι καθηλωτικές εικόνες του σωματικού μόχθου και του λιωμένου σιδήρου, συνδυάζονται με μια κάπως απόκοσμη μουσική. Ωστόσο, στο ντοκιμαντέρ διαφαίνεται ήδη η λεπτή ειρωνεία και το χιούμορ που θα αναπτύξει ο Ιοσελιάνι στο μετέπειτα έργο του.
ENG:
After his first films being censored by the Soviet regime, Iosseliani worked for four months in a metallurgical factory, wanting to make “a great film”. Eventually he preferred his experience as an industrial worker to be reflected in this short documentary, where the striking images of hard graft and melting iron are combined with a somehow eerie music. However, humorous and ironic touches, which will also characterize his later work, are already there.