Οι Ευνοούμενοι Του Φεγγαριού | The Favourites Of The Moon

GR:

Σε αυτή τη σάτιρα της αστικής ζωής του Παρισιού, πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν δύο παλιά αριστοκρατικά αντικείμενα, ένα σερβίτσιο από πορσελάνινα πιάτα του 18ου αιώνα και ένα γυμνό ζωγραφικό πορτρέτο του 19ου αιώνα. Ενώ η παρελθούσα αίγλη αυτών των αντικειμένων έχει οριστικά χαθεί, στην ταινία, στο διάστημα δύο ή τριών ημερών, τα αντικείμενα αυτά αγοράζονται και κλέβονται, χάνονται και ξαναβρίσκονται, σπάνε και σχίζονται, από ένα πλήθος ετεροκλήτων χαρακτήρων, πλουσίων και φτωχών, ανθρώπων του νόμου αλλά και του δρόμου… Ο Ιοσελιάνι, σε αυτήν την “αφηρημένη κωμωδία”, όπως την έχει χαρακτηρίσει, χορογράφει ένα περίπλοκο δίκτυο σχέσεων έρωτα και εξαπάτησης, και περισσότερο αποσκοπεί στο να καταδείξει τον παραλογισμό και την αστειότητα της ύπαρξης και των κοινωνικών τάξεων, πάρα να πει μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Άλλωστε, δανειζόμενος τον τίτλο από τον Σαίξπηρ, βλέπει με τρυφερότητα τους “ευνοούμενους του φεγγαριού, τις πόρνες και τους αλήτες!”

**ENG: ** In this satire of urban life in Paris, two bourgeois objects are the movie’s secret stars, a rare set of 18th century Limoges china and a 19th century nude portrait. While the aura of these objects has definitely vanished, in the film, during two or three days, these objects are bought and stolen, lost and found, ripped and smashed, by a multitude of incongruous characters, rich and poor alike. Iosseliani, in this in his own words “abstract comedy”, choreographs a web of convoluted relationships of love and deceit, and instead of telling a straightforward story, he reflects on the absurd and comic aspects of existence, social class and social order. Besides, borrowing the title from Shakespeare, he wants to elevate “the favourites of the moon, the whores and the tramps!”

Περισσότερα | More