Διεθνές Διαγωνιστικό | International Competition

GR:

Η επιλογή των ταινιών του Διεθνούς Διαγωνιστικού την περίοδο της πανδημίας έφερε εκ νέου ζητήματα που αφορούν τη σχέση του κινηματογράφου με την έννοια του αρχείου. Εάν, σύμφωνα με τον Ντεριντά, οι ταινίες μπορούν να είναι επίσης “αρχεία του κακού: απόκρυφα ή κατεστραμμένα, παραλλαγμένα ή απωθημένα”, τότε η σχέση επιμελητών και σκηνοθετών εξελίσσεται σε μια σχέση “συνενοχής” πάνω στη διαχείριση των φιλμικών κειμένων ως πολιτιστικών ευρετηρίων. Ως εκ τούτου, επιλέχθηκαν ταινίες σκηνοθετών, οι οποίοι “δεν παραιτούνται από την ανάγκη να οικειοποιηθούν μια εξουσία πάνω στο τεκμήριο”, ενώ υφαίνουν αφηγήσεις πάνω σε συλλογικές και προσωπικές αναμνήσεις. Περισσότερα

ENG:

The selection of the films for the International Competition during the pandemic raised again issues concerning the relation of cinema with the concept of the archive. If, according to Derrida, films can also “stand as archives of evil: apocryphal, destroyed, forbidden, altered or repressed”, then the relationship between curators and directors evolves into a relationship of “complicity” in the management of cinematic texts as cultural indexes. Hence, the films selected are by directors who “never resign from the need to appropriate authority over the text”, as they weave narratives of both collective and suppressed memories. More